تأثیر درمان اکت بر اجتناب از تجربه، ناگویی خلقی و تنظیم هیجان مبتلایان به دیابت نوع 1 [Persian Thesis]
صغرا قهرمانی اینی علیا
| شناسگر رکورد: | ۱۶۳۱۲ |
| رشته تحصیلی: | روانشناسی عمومی |
| عنوان: | تأثیر درمان اکت بر اجتناب از تجربه، ناگویی خلقی و تنظیم هیجان مبتلایان به دیابت نوع ۱ |
| نويسنده: | صغرا قهرمانی اینی علیا |
| استاد راهنما : | دکتر غزال زندکریمی |
| مقطع تحصیلی : | کارشناسی ارشد |
| دانشگاه : | خاتم |
| تاریخ دفاع : | ۱۴۰۰ |
| چکیده: | بیماری دیابت از جمله گسترده ترین نوع بیمارها از طبقه ی بیماریهای متابولیسم است که جنبه های مختلف روانشناختی، جسمانی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار میدهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب از تجربه، ناگویی خلقی و تنظیم هیجان مبتلایان به دیابت نوع یک به اجرا در آمده است. از میان جامعه ی آماری کلیه بانوانی که مبتلا به بیماری دیابت بوده و از ۳۰ بهمن الی ۳۰ فروردین ماه به کلینیک تخصصی دیابت و بیماریهای متابولیک بیمارستان شریعتی تهران مراجعه کرده اند، ۳ نفر به عنوان نمونه به شیوه غیر تصادفی به روش در دسترس انتخاب شده بودند. در طرح پژوهش آزمایشی به روش مطالعه موردی نمونه ها در ۶ مشاهده که شامل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنیها پس از اجرای پیش آزمون و مشخص شدن سطح اجتناب از تجربه، ناگویی خلقی و تنظیم هیجان تحت درمان قرار گرفتند که در روند جلسات پس آزمونها و یک ماه پس از اتمام درمان مرحله پیگیری اجرایی شد. جهت یافتن پاسخ فرضیات از ابزارهایی چون پرسشنامه ی اجتناب از تجربه گامز (۱۹۹۸)، ناگویی خلقی تورنتو (۱۹۸۵) و تنظیم هیجان گارنفسکی (۲۰۰۱) استفاده شد. جهت تعیین خط پایه ابتدا پیش آزمون اجرایی شد سپس شرکت کنندگان به مدت ۸ جلسه تحت درمان ۶۰ دقیقه ای قرار گرفتند. دادههای حاصل شده از این مطالعه با استفاده از فرمول درصد بهبودی که از جمله روشهای ارزیابی روند پیشرفت میباشد و تغییرات متأثر از درمان ACT را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به یافته ها میتوان ادعا کرد که درمان ACT به عنوان یک مداخله ی مستقل بر کاهش سطح اجتناب از تجارب، ناگویی خلقی و تنظیم سطح هیجانات مؤثر بوده است. تکنیک و آموزشهای درمان ACT شرایط لازم را برای سازگاری و پذیرش رنجها فراهم میآورد، همچنین میزان رفتارهای خود مراقبتی را در افراد افزایش میدهد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درمان ACT بر اجتناب از تجربه، ناگویی خلقی و تنظیم هیجان افراد دارای بیماری دیابت نوع یک دارای تأثیری معنادار بوده است. مداومت بر درمان ACT تنظیم هیجانات، کاهش ناگویی خلقی و گشودگی نسبت به تجربیات را به دنبال دارد و می توان از این درمان به عنوان یک روش مداخله ی مؤثر سود جست. |
| واژگان کلیدی: | روانشناسی و علوم تربیتی |
| واژگان کلیدی: | روانشناسی عمومی |
| واژگان کلیدی: | درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد |
| واژگان کلیدی: | اجتناب از تجربه |
| واژگان کلیدی: | ناگویی خلقی |
| واژگان کلیدی: | تنظیم هیجان |
| واژگان کلیدی: | دیابت |
| Register Number | Part3 | Version | Volume | Part | Part2 | Reference | Call Number | lended | Date Back | Description | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 23185 | 1 |
LoginWithYourAccountToPostComment