نقش واسطه‌ای خودشیء انگاری و خودتداومی در رابطه‌ی بین تروماهای دوران کودکی و رفتارهای مرتبط با خوردن در کاربران مراکز تناسب اندام[Persian Thesis]

فاطمه امانی کلاریجانی

شناسگر رکورد: ۵۱۶۶۱
رشته تحصیلی: روانشناسی عمومی
عنوان: نقش واسطه‌ای خودشیء انگاری و خودتداومی در رابطه‌ی بین تروماهای دوران کودکی و رفتارهای مرتبط با خوردن در کاربران مراکز تناسب اندام
نويسنده: فاطمه امانی کلاریجانی
استاد راهنما : دکتر ماندانا نیکنام
دکتر مرضیه هاشمی
مقطع تحصیلی : کارشناسی ارشد
دانشگاه : خاتم
تاریخ دفاع : ۱۴۰۳
چکیده: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای خود-شیءانگاری و خود-تداومی در ارتباط میان تروماهای دوران کودکی و رفتارهای مرتبط با خوردن در کاربران مراکز تناسب اندام انجام شد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه تمامی زنان ۲۰ تا ۴۰ ساله‌ی تهرانی بود که در یک سال گذشته (از ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۳) کاربر حداقل یکی از مراکز تناسب اندام ورزشی یا پزشکی بوده‌اند. با استفاده از فرمول کلاین (۲۰۱۱)، نمونه‌ای به حجم ۲۶۶ نفر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تروماهای دوران کودکی (برنستاین و همکاران، ۱۹۹۸) پرسشنامه رفتار خوردن هلندی (۲۰۰۳) ، خود-شیءانگاری نول و فردریکسون (۱۹۹۸) و خود-تداومی (سدکیدز و همکاران ۲۰۱۵) و خود-تداومی (هونگ و همکاران، ۲۰۲۴) بوده است. رابطه بین متغیرها با آزمون همبستگی پیرسون و آزمون مدل‌یابی معادلات ساختاری به روش حداقل مجذورات جزئی با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و Amos صورت گرفت. بر طبق نتایج این تحقیق، نقش میانجی خود-شیءانگاری در ارتباط میان تروماهای دوران کودکی و رفتارهای خوردن بازداری شده و خوردن هیجانی تایید شد (۰۵/۰>p)؛ اما نقش واسطه‌ای خود-شیءانگاری در رابطه بین تروماهای دوران کودکی و خوردن بیرونی تایید نشد(۰۵/۰
Register Number Version Volume Part Reference Call Number lended Date Back Description
284609 1
Copyright 2025 by Payam Hannan co ltd. PayamLib.com