اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی [Persian Thesis]

محمدعلی نجم زاده

شناسگر رکورد: ۵۲۱۷۲
رشته تحصیلی: روانشناسی بالینی
عنوان: اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی
نويسنده: محمدعلی نجم زاده
استاد راهنما : دکتر مرضیه هاشمی
دکتر ماندانا نیکنام
مقطع تحصیلی : کارشناسی ارشد
دانشگاه : خاتم
تاریخ دفاع : ۱۴۰۳
چکیده: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی – تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی‌ انجام شد. پژوهش، از نوع نیمه ‏آزمایشی با طرح پیش ‏آزمون – پس ‏آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی مردان زندانی شهر تهران با تشخیص قطعی ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی در اواخر سال ۱۴۰۲ و اوایل سال ۱۴۰۳بود که با روش نمونه‏ گیری هدفمند، تعداد ۳۶ نفر انتخاب و به ‌منظور حصول اطمینان از کسب بیشترین مشابهت ممکن بین گروه های مداخله و گواه به شیوۀ «تخصیص تصادفی طبقه بندی شده به صورت فردی» در ۲ گروه [۱۸ نفر مداخله و ۱۸ نفر گواه] گمارش شدند. علاوه بر سیاهۀ محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات مردم ‏شناختی، به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون – ویراست ۴ (میلون، ۲۰۱۵)، پرسشنامۀ روان-شناختی قدرت (توانمندی) ایگو (مارکستروم و همکاران، ۱۹۹۷)، پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیتی – نسخۀ کوتاه (کاستا و مک‏کرا، ۱۹۸۷) و پرسشنامۀ مهارت های ارتباطی (دیکسون و همکاران، ۱۹۹۳) استفاده شد. دستورالعمل (آیین نامۀ) درمان شناختی – تحلیلی در ۱۰ جلسه به صورت ۲ جلسه در هفته و هر جلسه به ‏مدت ۲ ساعت، برای گروه مداخله اجرا گردید. داده ‏ها با روش ‏های آمار توصیفی و استنباطی شامل بررسی فراوانی ها، درصد ها، میانگین ها، انحراف‏ معیار ها و آنالیز کوواریانس به صورت تک‏ و چند متغیری با استفاده از نرم ‏افزار آماری SPSS نسخۀ ۲۶ تحلیل شدند. نتایج، نشان دادند که پس از اعمال طرح تمهیدات درمانی، میانگین های نمرۀ کل توانمندی ایگو (۸۰۹/۶=F و ۱۸۰/۰=η) و مهارت های ارتباطی (۲۲۱/۳۱=F و ۵۰۲/۰=η) در گروه مداخله نسبت به گروه گواه به صورت معناداری بهبود یافتند (۰۵/۰>P)؛ همچنین، نتایج حاکی از آن بودند که درمان شناختی – تحلیلی برای بهبود میانگین نمرۀ کل ثبات هیجانی در اعضای گروه مداخله نسبت به اعضای گروه گواه سودمند بوده است (۰۸۳/۱۷=F، ۰۵/۰>P و ۳۵۵/۰=η). این یافته‏ ها بیش از پیش، نقش سازه ‏های ذهنی، روانی و شخصیتی را در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، روشن ساخته و بر استفاده از درمان شناختی – تحلیلی به ‏منظور ارتقای عملکرد روانی و رفتاری در این گروه از افراد تأکید می ورزند.
واژگان کلیدی: درمان شناختی – تحلیلی، مردان زندانی مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، توانمندی ایگو، ثبات هیجانی، مهارت های ارتباطی
Register Number Part3 Version Volume Part Part2 Reference Call Number lended Date Back Description
284819 1
Copyright 2025 by Payam Hannan co ltd. PayamLib.com