طراحی مرکز اقامتی فرهنگی در تهران با رویکرد بازآفرینی معماری ایرانی[پايان نامه فارسي]

ملیکا حیدری دکامین

در عصر كنوني معماري ايراني در جامعه ما دچار تحولاتي شده است كه دليل آن وارد شدن فرهنگ بيگانه ي غربي مي باشد كه ما شاهد اين تحولات در در نماها و فرم هاي ساختمان ها هستيم.معماري هر كشور معرف تمدن و فرهنگ آن كشور مي باشد.ارزش ها و باورهاي هر جامعه اي فرهنگ آن كشور را تشكيل مي دهد كه با معماري آن كشور مطابقت دارد و نسل به نسل به آيندگان منتقل مي شود. معماري هر كشور نشان دهنده ي بلوغ فرهنگي يا حاصل نگرش مردم آن جامعه مي باشد و از نظر سياسي،اقتصادي و اجتماعي آن كشور را تحت شعاع قرار مي دهد. متاسفانه با ورود فرهنگ بيگانه به كشور ما،معماري گذشته مورد غفلت و بي مهري قرار گرفته در نتيجه با كنار گذاشتن معيار هاي فرهنگي سنتي، فرهنگ بيگانه به راحتي سبب تغيير فرم ساخت و ساز ها و معماري كشور ما شده است كه البته استفاده از شيوه هاي نوين معماري بيگانه كه وارد كشور شده و مفيد مي باشد به تنهايي مشكلي ندارد اما آنچه كه زيان بار است، تقليد متلق و دربست از فرهنگ بيگانه بدون توجه به باورها و معيار هاي فرهنگ خودي است. جاي تاسف است كه فرم ساختمان هايي كه تحت تاثير فرهنگ بيگانه مي باشند، به يك باور و ارزش عمومي تبديل شده است. به همين ترتيب ارزش و هويت معماري ايراني تحت عنوان شي شدگي فرهنگي مطرح مي شود كه در اين رساله می شود با رویکرد باز آفرینی معماری ایرانی و بدست آوردن مولفه هایی تحت عنوان بازآفرینی معماری ایرانی و جمع آوری اطلاعات تحقیق به روش تحلیلی – کاربردی به طراحی مرکز اقامتی فرهنگی بپردازیم. هدف از این پژوهش یافتن مولفه های ارزش گذاری شده در معماری معاصر است.پرسش هایی که در این پژوهش مطرح شده درمورد یافتن مولفه های بازآفرینی معماری ایرانی و تاثیر آن ها بر ظاهر ساختمان ها است،که جهت پاسخگویی به پرسش های تحقیق از روش تحليلي-کاربردی و با استفاده از نظریه ها و استدلال های موجود در منابع اطلاعاتی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است. نتایج حاصل از انجام این تحقیق نشان دهنده ی تاثیر ارزش های فرهنگی و انعکاس آن در معماری معاصر می باشد. واژه‌های كليدی: بازآفرینی – شی شدگی فرهنگی معماری ایران - فرهنگ – مرکز اقامتی فرهنگی – بازآفرینی معماری ایرانی