شناسایی ارتباط اختیار مدیریتی در اقلام تعهدی و کارایی اطلاعات در بورس اوراق بهادار تهران[پايان نامه فارسي]

سیدمسعود حسینی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر "اقلام تعهدی اختیاری" بر "کارایی اطلاعات" در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این راستا به منظور اندازه‌‌گیری متغیر "اقلام تعهدی اختیاری" از مدل تعدیل¬شده جونز، پیشنهاد¬شده توسط کوتاری و همکاران (2005) و برای اندازه¬گیری متغیر "کارایی اطلاعات" از خودهمبستگی مرتبه اول بازده¬های روزانه استفاده شده ¬است. همچنین جهت اندازه¬گیری سایر متغیرهای کنترلی از جمله "عدم افشای به¬موقع"، متغیر مجازی "صفر و یک" مبتنی بر تعریف "اشتن و همکاران" به¬کار گرفته شده است. در همین راستا با استفاده از روش حذف نظام‌‌مند تعداد 141 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌‌های 1392 تا 1396 (مجموعا 705 سال ـ شرکت) به عنوان نمونه انتخاب و داده‌‌های مورد نیاز مربوط به این مشاهدات از بانک‌‌های اطلاعاتی کدال و ره‌‌آورد نوین گردآوری شد. در اجرای مدل رگرسیونی از نرم افزار Eviews 8 استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه‌‌ها با استفاده از تحلیل رگرسیون نشان می‌‌دهد که بین اقلام تعهدی اختیاری و کارایی اطلاعات رابطه منفی و معنی¬داری وجود دارد. به این صورت که اختیار مدیریتی در اقلام تعهدی موجب کاهش کارایی اطلاعات می¬شود. همچنین آزمون فرضیه¬ها نشان می¬دهد که بین اندازه شرکت با کارایی اطلاعات رابطه مثبت و معنی¬دار و بین عدم افشای به¬موقع با کارایی اطلاعات رابطه منفی و معنی¬دار وجود دارد. همچنین بین نقدشوندگی و مالکیت نهادی با کارایی اطلاعات رایطه معنی داری یافت نشد. واژه‌های كليدی: کارایی اطلاعات، اقلام تعهدی اختیاری، بورس اوراق بهادار تهران، عدم افشای به¬موقع