مطالعه پدیدارشناسانه تجربه زیسته افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی طی فرآیند درمان روان پویشی فشرده و کوتاه مدت[پايان نامه فارسي]

آرش کریمی

در پژوهش حاضر، تجربه ی زیسته ی هشت نفر از مراجعین مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی طی درمان به روش روان پویشی فشرده و کوتاه مدت به صورت کیفی و پدیدارشناسانه بررسی شد. نتایج نشان داد که تجربه ی زیسته ی مراجعین طی درمان به شدت تحت تاثیر تغییرات در سطح بدن و تجربه ی احساسات قرار گرفته و به بهبود تعاملات اجتماعی و کاهش آسیب های روان شناختی منجر شده است. در تحلیل کیفی داده ها مجموعا 57 کد باز احراز شد که نشان می داد مراجعین تجربه های متفاوت و گوناگونی را طی درمان تجربه کرده اند. کد ها بر اساس شباهت ها به شش گروه تقسیم بندی شدند: 1.تاثیر گذاری بر تجربه ی بدنی2.تاثیرگذاری احساسات3.کسب تجارب و توانایی های نو4.کاهش آسیب های روان شناختی5.بهبود تعاملات اجتماعی6.تاثیر گذاری بر روابط یا والدین و افراد مهم زندگی. مفهوم «بدن زنده» به عنوان یک مفهوم کلیدی در این پژوهش مطرح شد. درک پدیدارشناسانه از این مفهوم با اهداف درمانی روان پویشی فشرده و کوتاه مدت هخوان و همراه بودند. همچنین نشان داده شد که چگونه تجربیات بدنمند در درمان پویشی فشرده و کوتاه مدت نقش مهمی در اهداف درمانی برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی پیدا می کنند. واژگان کلیدی: روان پویشی فشرده و کوتاه مدت، پدیدارشناسی، تجربه زیسته،بدن زیسته.