بررسی تأثیر صدای کارکنان و مشارکت کارکنان بر آمادگی تغییر سازمانی با نقش میانجی تعهد به تغییر و نقش تعدیل‌کننده رهبری تحول‌آفرین (مورد مطالعه: سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی استان تهران)[پايان نامه فارسي]

جواد شریفی جاه

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر صدای کارکنان و مشارکت کارکنان بر آمادگی تغییر سازمانی با نقش میانجی تعهد به تغییر و نقش تعدیل‌کننده رهبری تحول‌آفرین انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، و از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی استان تهران هستند. در این پژوهش برای تعیین حجم نمونه از نرم‌افزار G*Power استفاده شد. بر اساس نتایج این نرم‌افزار، حجم نمونه برابر با 213 نفر تعیین شد. تعداد 250 پرسشنامه در بین کارکنان سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی استان تهران توزیع شد که از میان آنها 230 پرسشنامه جمع‌آوری گردید. پس از پالایش پرسشنامه‌های جمع‌آوری شده و حذف پرسشنامه‌های ناقص و غیرصحیح، 214 پرسشنامه قابل قبول برای تجزیه‌وتحلیل در دست قرار گرفت. لذا می‌توان گفت نرخ بازگشت پرسشنامه 85.6% است. روش نمونه‌گیری نیز از نوع تصادفی ساده می‌باشد. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای بررسی روایی پرسشنامه از شاخص‌های CVI و CVR استفاده شد و سرانجام پرسشنامه نهایی تدوین گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در یک مطالعه اولیه با مشارکت 30 نفر از جامعه آماری، بررسی و مورد پذیرش قرار گرفت. در این پژوهش از نرم‌افزارهای SPSS-26 و Smart-PLS-3 استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد: صدای کارکنان بر تعهد به تغییر تأثیر مثبت و معناداری دارد. مشارکت کارکنان بر تعهد به تغییر تأثیر مثبت و معناداری دارد. تعهد به تغییر بر آمادگی تغییر سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. نقش میانجی تعهد به تغییر در رابطه علی بین صدای کارکنان و آمادگی تغییر سازمانی و همچنین در رابطه علی بین مشارکت کارکنان و آمادگی تغییر سازمانی تأیید شد. اما نقش تعدیل‌کننده رهبری تحول‌آفرین در رابطه علی بین صدای کارکنان و تعهد به تغییر و همچنین در رابطه علی بین مشارکت کارکنان و تعهد به تغییر رد شد. واژگان کلیدی: صدای کارکنان، مشارکت کارکنان، آمادگی تغییر سازمانی، تعهد به تغییر، رهبری تحول‌آفرین