پیش بینی ارزش در معرض خطر براساس کاپولای متغیر با زمان [پايان نامه فارسي]
سحر شکاری داریان
| شناسگر رکورد: | ۱۵۷۸۶ |
| رشته تحصیلی: | مهندسی مالی و مدیریت ریسک |
| عنوان: | پیش بینی ارزش در معرض خطر براساس کاپولای متغیر با زمان |
| نويسنده: | سحر شکاری داریان |
| استاد راهنما : | دکتر محمد علی رستگار سرخه |
| مقطع تحصیلی : | کارشناسی ارشد |
| دانشگاه : | خاتم |
| تاریخ دفاع : | ۱۳۹۷ |
| چکیده: | در بازارهای مالی برای ایجاد موازنه بین بازدهی آتی و مقدار ریسکی که می پذیریم مطالعات متعددی انجام شده است. ارزش در معرض خطر(VaR) سنجه استانداردی است که توسط تحلیل گران مالی برای تعیین ریسک بازار سبدی از دارایی ها استفاده می شود. اغلب روش های رایج برای برآورد VaR فرض می کنند که توزیع توام بازدهی دارایی ها نرمال می باشند اما اکثر توزیع بازدهی دارایی های مالی دم پهن تر از توزیع نرمال و نامتقارن می باشند. مدلهای واریانس ناهمسان شرطی دارای دنباله ای پهن تر از توزیع نرمال می باشند اما بدرستی دنباله توزیع دارایی ها را مدلسازی نمی کنند. به همین علت در این پژوهش از نظریه ارزش فرین(EVT) برای مدلسازی دنباله توزیع استفاده شده است. از طرفی چون با پرتفویی از دارایی ها سر و کار داریم باید ساختار همبستگی بین دارایی های مالی بدرستی بررسی شود تا بتوان با توجه به ساختار تعیین شده, بازدهی دارایی های مالی را پیش بینی نمود و حداکثر زیان محتمل را شناسایی کرد. استفاده از همبستگی خطی برای مدل سازی ساختار همبستگی اشکالات فراوانی را ایجاد می کند که منجر به برآورد نامناسب VaR می شود. در این رو برای تعیین ساختار همبستگی, از ترکیب توابع کاپولا و روش همبستگی شرطی پویا (DCC) استفاده شده تا علاوه بر در نظر گرفتن همبستگی غیر خطی بین دارایی های مالی از پویایی های روش همبستگی شرطی پویا و متغیر بودن همبستگی در طی زمان بهره برد. سپس نتایج حاصله با رویکرد ارزش فرین و کاپولا (GJRGarch-EVT-Copula) مقایسه شده اند . داده های مورد بررسی در این پژوهش پرتفوهای مختلفی از بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سالهای ۹۲ تا ۹۷ می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهند که در پرتفوهای با همبستگی کمتر و ناهمسانی اندک روش GJRGarch-DCC-EVT-Copula نسبت به روش GJRGarch-EVT-Copula نسبتا بهتر عمل کرده و طبق پس آزمایی انجام شده تعداد تخطی های این روش در برآورد ارزش در معرض خطر به تعداد انتظاری تخطی ها نزدیکتر از روش GJRGarch-EVT-Copula بوده است . علاوه بر این نتایج بیان می کنند که بر روی پرتفوهایی با همبستگی بالا و متغیر در طی زمان روش GJRGarch-DCC-EVT-Copulaبه مراتب بهتر عمل کرده است و روش GJRGarch-EVT-Copula ناکارآمد بوده است. |
| واژگان کلیدی: | مدیریت مالی |
| واژگان کلیدی: | مدیریت ریسک |
| واژگان کلیدی: | توزیع های حاشیه ای |
| واژگان کلیدی: | ارزش در معرض خطر |
| واژگان کلیدی: | کاپولا |
| واژگان کلیدی: | همبستگی شرطی پویا |
| واژگان کلیدی: | نظریه ارزش فرین |
| واژگان کلیدی: | پس آزمایی |
| شماره ثبت | جزء | نسخه | جلد | بخش | قسمت | مرجع | شماره بازیابی | در دست امانت | تاریخ بازگشت | ملاحظات | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 220411 | 1 | ||||||||||
| 220412 | 2 |
جهت ثبت نظر با حساب کاربری تان وارد شوید