مقایسه اثر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم با مونتاژ fp1-fp2 و مونتاژ fp2-F3 بر بهبود پردازش پاداش در کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی: مطالعه آزمایشی تک آزمودنی [پايان نامه فارسي]
سهیلا نوذری
| شناسگر رکورد: | ۲۰۳۷۶ |
| رشته تحصیلی: | روانشناسی بالینی |
| عنوان: | مقایسه اثر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم با مونتاژ fp۱-fp۲ و مونتاژ fp۲-F۳ بر بهبود پردازش پاداش در کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی: مطالعه آزمایشی تک آزمودنی |
| نويسنده: | سهیلا نوذری |
| استاد راهنما : | دکتر آناهیتا خدابخشی کولایی |
| مقطع تحصیلی : | کارشناسی ارشد |
| دانشگاه : | خاتم |
| تاریخ دفاع : | ۱۴۰۲ |
| چکیده: | هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک جریان الکتریکی مستقیم فراجمجمه¬ای قشر پیش¬پیشانی خلفی جانبی و قشر حدقه¬ای پیشانی بر بهبود عملکرد اثر دیرکرد پاداش و تصمیم¬گیری پرخطر در کودکان مبتلا به اختلال نقص¬توجه -بیش¬فعالی بود. این پژوهش به صورت طرح AB که نیمه¬آزمایشی است انجام شد. نمونه¬آماری در این مطالعه شامل ۵ کودک مبتلا به اختلال نقص¬توجه-بیش¬فعالی بود. در ابتدا یک کلینیک روانپزشکی انتخاب و آزمودنی¬های مورد نظر براساس ملاک¬های ورود و خروج و همچنین تشخیص دقیق روانپزشک در اختیار پژوهشگر قرار گرفتند. همچنین به منظور اطمینان خاطر بیشتر از تشخیص درست از پرسشنامه نقص¬توجه-بیش¬فعالی فرم والدین کانرز نیز استفاده گردید. در ابتدای پژوهش از هر کدام از آزمودنی¬ها خواسته شد که آزمون خطرپذیری بادکنکی (بارت) و آزمون اثردیرکرد پاداش را انجام دهند. خط پایه براساس تکمیل این دو آزمون در سه جلسه متفاوت توسط هر آزمودنی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده¬ها در این پژوهش به صورت نمایش و تفسیر داده¬ها در قالب نمودار صورت گرفت. در صورتیکه میزان قدر مطلق شاخص تغییر پایا (شاخص تغییر پایدار) از ۹۶/۱ بزرگتر باشد، میزان تغییرات در نمرات آزمون بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در حدی است که می توان آن را تغییر پذیری پایدار قلمداد کرد. همچنین درصورتیکه نمره درصد بهبودی ۵۰ یا بالاتر باشد بدین معناست که تغییرات از لحاظ بالینی معنادار می باشند که تحلیل روند و میانگین داده¬های به دست آمده از هر شرکت¬کننده تفاوت قابل مشاهده¬ای را بین مراحل A و B نشان داد و فرضیات پژوهش حاضر مبنی بر وجود تفاوت بین دو مونتاژ Fp۱-Fp۲ و Fp۲-F۳ بر عملکرد اثردیرکرد پاداش و راهبردهای مخاطره¬جویی مورد تایید قرار گرفت. بدین صورت که در دو آزمون اثر دیرکرد پاداش و خطر پذیری بادکنکی در گروه اول که مونتاژ Fp۱-Fp۲ را دریافت کردند میزان ضریب تغییر پایا به ترتیب۱۷/۲ و ۶۵/۱ و همچنین درصد بهبودی در دو آزمون به ترتیب ۰۰/۲۵ و ۹۶/۲۲ بوده است اما در گروه دوم که مونتاژ Fp۲-F۳را دریافت کردند میزان ضریب تغییر پایا در دو آزمون اثر دیر کرد پاداش و خطر پذیری بادکنکی به ترتیب ۱۸/۵ و ۴۸/۴ و درصد بهبودی به ترتیب ۹۴/۵۰ و ۶۸/۷۳ می باشد. از این رو می¬توان گفت که تحریک قشرحدقه¬ای پیشانی نیمکره راست و مهار عملکرد قشر پیش¬پیشانی خلفی جانبی نیمکره چپ در مقایسه با تحریک قشر حدقه¬ای پیشانی نیمکره چپ و مهار عملکرد قشر حدقه¬ای پیشانی نیمکره راست دارای اثر بخشی به مراتب بالاتری بر عملکرد اثر دیرکرد پاداش و راهبردهای مخاطره¬جویی در کودکان مبتلا به اختلال نقص¬توجه-بیش¬فعالی می¬باشد. واژگان کلیدی: تحریک الکتریکی، اثردیرکرد پاداش، راهبردهای مخاطره¬جویی، اختلال نقص¬توجه-بیش¬فعالی(ADHD) |
| شماره ثبت | جزء | نسخه | جلد | بخش | قسمت | مرجع | شماره بازیابی | در دست امانت | تاریخ بازگشت | ملاحظات | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 284078 | 1 |
جهت ثبت نظر با حساب کاربری تان وارد شوید