اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر رابطه والد-کودک و دانش،نگرش و عملکرد والدین[پايان نامه فارسي]

زهراسادات میرشجاعی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر رابطه والد-کودک و دانش، نگرش و عملکرد جنسی والدین بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون-پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی والدین دارای کودکان دبستانی مراجعه کننده به موسسه دنیای امن در سال ۹۶-۹۷ بودند که از بین آنان ۳۰ والد دارای شرایط حضور در پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند. گروه آزمایش به مدت ۷ جلسه هر جلسه ۴ ساعت تحت آموزش تربیت جنسی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل در فهرست انتظار قرار داشتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های رابطه والد-کودک پیانتا)۱۹۹۴) و پرسشنامه دانش، نگرش و عملکرد دا یوانگ چن)۲۰۰۵) استفاده گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانکوا) و آزمون تحلیل واریانس تک متغیره(آنکووا) استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر دانش، نگرش و عملکرد والدین و رابطه والد-کودک تأثیر مثبت دارد (05/0>p). همچنین بررسی بیشتر پس از سه ماه در مرحله پیگیری نشان داد که اثربخشی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر متغیرهای پژوهش در مرحله پیگیری ماندگار بود (05/0>p). یافتههای این پژوهش کارآیی آموزش تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی بر دانش، نگرش و عملکرد والدین و رابطه والد-کودک نشان میدهد. بنابراین پیشنهاد میشود روانشناسان و درمانگران از این روش جهت ارتقا دانش، نگرش و عملکرد وهمچنین رابطه والد- کودک استفاده نمایند.واژه های کلیدی: تربیت جنسی مبتنی بر فرهنگ ایرانی، رابطه والد-کودک، دانش و نگرش، عملکرد والدین