اثر بخشی مداخله امید محور بر تاب آوری و حل تعارضات زناشویی زنان متاهل[پايان نامه فارسي]

نیلوفر اله وردی

تعارض خانوادگی و تاب آوری یکی از مهم ترین بحران های دوران زندگی هستند که منجربه مشکلات روانی و تجربیات استرس زای هیجانی شده و بر روابط متقابل زوجین تأثیر می گذارند. تاب آوری روانشناختی به فرایند پویای انطباق و سازگاری مثبت با تجارب تلخ و ناگوار در زندگی گفته می‏شود و تعارض خانوادگی رفتارهای خشونت آمیز مانند توهین، سرزنش و انتقاد زوجها که در آن نسبت به یکدیگر احساس خصومت، کینه، خشم و نفرت داشته و هر یک عقیده دارد که همسرش آدم نامطلوب و ناسازگاری است که موجب رنجش و عذاب او می شود. هدف ازپژوهش حاضر بررسی مداخله امید محور بر تاب آوری و حل تعارضات زناشویی زنان شهر تهران بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنانی که در سال 94 به مراکز مشاوره و یا فرهنگ سرا ها و خانه های سلامت مراجعه کرده بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند 24 نفر انتخاب شده و به طورتصادفی دردوگروه کنترل وآزمایش جایگیری شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ (ثنایی و همکاران 1387) استفاده و برای پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرانباخ استفاده شد. پایایی پرسشنامه تاب آوری 0.81پایایی پرسشنامه تعارضات زناشویی 0.87 برآورد شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزارSpss-22 و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان دادکه در میانگین تاب آوری، تعارض زناشویی و مؤلفه های آن درمراحل پس آزمون وپیگیری بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت های معناداری وجود دارد (0005/0< P) . این نتایج با حمایت از تاثیر مداخله امید محور بر افزایش تاب آوری و کاهش تعارضات زناشویی در تدوین برنامه های آموزشی قابل استفاده متخصصان است. واژه‌هاي كليدي: تاب آوری، مداخله امیدمحور، تعارض خانوادگی