نقش تاب آوری هیجانی و شفقت به خود در پیش بینی سازگاری روانشناختی نوجوانان دختر[پايان نامه فارسي]

عاطفه سعیدی

این مطالعه با هدف تعیین نقش تاب آوری هیجانی و شفقت به خود در پیش بینی سازگاری روان¬شناختی نوجوانان دختر انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر کلاردشت در سال تحصیلی 1402-1403 بود. با استفاده از روش نمونه¬گیری در دسترس، 243 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده¬ها، فرم کوتاه پرسشنامه سازگاری بل (1961)، پرسشنامه تاب آوری هیجانی کانر و دیویدسون (2003) و مقیاس شفقت به خود نف (2003) بود. تحلیل داده¬ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج نشان داد بین نمره کلی تاب آوری هیجانی (31/0 = r ؛ 01/0>Sig.) و زیرمقیاس¬های شایستگی فردی (30/0 = r ؛ 01/0>Sig.)، اعتماد به غرایز فردی (19/0 = r ؛ 01/0>Sig.)، پذیرش مثبت تغییر (21/0 = r ؛ 01/0>Sig.) و کنترل (18/0 = r ؛ 01/0>Sig.) با سازگاری روان¬شناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین نمره کلی شفقت به خود (44/0 = r ؛ 01/0>Sig.) و زیرمقیاس¬های مهربانی با خود (35/0 = r ؛ 01/0>Sig.)، خود داوری (15/0 = r ؛ 05/0>Sig.)، انسانیت عمومی (29/0 = r ؛ 05/0>Sig.)، انزوا (21/0 = r ؛ 05/0>Sig.)، ذهن آگاهی (16/0 = r ؛ 05/0>Sig.) و همدردی (16/0 = r ؛ 05/0>Sig.) با سازگاری روان¬شناختی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد 3/26 درصد از تغییرات سازگاری روان¬شناختی دانش آموزان توسط متغیرهای شایستگی فردی، مهربانی با خود و انسانیت عمومی پیش بینی میشود. با توجه به نتایج به دست آمده، برنامه ریزی برای ارائه آموزش در زمینه تاب آوری هیجانی و شفقت به خود برای ایجاد سازگاری روانشناختی پیشنهاد میشود. واژگان کلیدی: تاب آوری هیجانی، شفقت به خود، سازگاری روانشناختی، نوجوانان دختر.