شناسگر رکورد: | ۵۲۱۷۱ |
رشته تحصیلی: | نرم افزار |
عنوان: | هوش مصنوعی انسانمحور برای تقویت ارتباطات آموزشی و سلامت دانشجویان |
نويسنده: | علی ایمانیفرد |
استاد راهنما : | دکتر بابک مجیدی |
مقطع تحصیلی : | کارشناسی ارشد |
دانشگاه : | خاتم |
تاریخ دفاع : | ۱۴۰۴ |
چکیده: | این پایاننامه، مدلی یکپارچه مبتنی بر اصول هوش مصنوعی انسانمحور را با هدف اصلی طراحی سامانهای مبتنی بر عوامل هوش مصنوعی ارائه میدهد که به طور همزمان به تعمیق ارتباطات آموزشی و ارتقای رفاه روانی-اجتماعی دانشجویان در محیطهای آموزش عالی میپردازد. در گام نخست، با بهرهگیری از مصاحبههای کیفی و پرسشنامههای ساختاریافته، نیازها و انتظارات یک گروه ۴۰ نفره از دانشجویان و اساتید شناسایی شد. بر این اساس، چارچوب نرمافزاری سامانه با دو مؤلفه اصلی تدوین گردید: بخش تعامل آموزشی، شامل یک مکالمهگر هوشمند، مدلهای زبانی بزرگ، آواتار دیجیتال و توصیهگر محتوا؛ و بخش سلامت، متمرکز بر پایش عاطفی و ارائه مداخلات حمایتی. نمونة اولیة سامانه در محیطهای آزمایشگاهی و درسی پیادهسازی و نتایج آن با ترکیبی از تحلیلهای توصیفی، استنباطی، کیفی، کمّی و ریاضیاتی ارزیابی شد. یافتهها نشان داد که گروه مداخله، رضایت ۹۵ درصدی از «جذابیت فعالیتهای هوش مصنوعی» داشتند. تحلیلهای استنباطی و فنی تأیید کردند که مداخلات هوش مصنوعی به شکل معناداری نرخ مشارکت دانشجویان را افزایش و علائم اضطراب و خستگی ذهنی را کاهش داده است. سامانه مبتنی بر عوامل هوش مصنوعی که به صورت محلی و بلادرنگ پیادهسازی شد، عملکرد بهتری نسبت به مطالعات پیشین از خود نشان داد. از نوآوریهای کلیدی این پژوهش، معماری چندعاملی آن است که امکان مدلسازی چندوجهای تعاملات و تحلیل مستقل هر عامل مصنوعی را فراهم میسازد. همچنین، یک ساختار ارزیابی خودکار مبتنی بر سنجش سهگانه (دانش، ویژگی و باورپذیری) معرفی شد که ارزیابی در مقیاس بزرگ را بدون دخالت انسان ممکن میکند. برخی از تعاملات از طریق promptهای ساختاریافته و قابل بازاجرا تولید شدهاند که تکرارپذیری کامل نتایج را تضمین میکند؛ این ویژگی یک مزیت برجسته در برابر ارزیابیهای انسانیِ مستعد خستگی و سوگیری است. این رساله ضمن ارائة یک اثبات مفهوم موفقیتآمیز، شش اصل کلیدی تعامل انسان و رایانه (شامل کنترل انسانی، شفافیت، و اعتماد) را بررسی کرده و توصیههایی برای مقیاسپذیری، رفع سوگیریهای الگوریتمی و حفظ حریم خصوصی ارائه میدهد. در نهایت، نتایج نشان میدهد که ترکیب تعامل هوشمند و پایش رفاه میتواند دانشگاه را به نهادی پویا، پاسخگو و حامی بدل سازد که در آن، فناوری شریکی متعهد برای ارتقای کیفیت یادگیری و سلامت دانشجویان است. |
واژگان کلیدی: | هوش مصنوعی انسانمحور، عوامل هوش مصنوعی، مدلهای زبانی بزرگ، یادگیری شخصیسازیشده، تقویت ارتباطات آموزشی |
شماره ثبت | جزء | نسخه | جلد | بخش | قسمت | مرجع | شماره بازیابی | در دست امانت | تاریخ بازگشت | ملاحظات | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
284818 | 1 |