رابطه ترومای دوران کودکی و اختلال بدشکلی بدن با نقش واسطه ای دلبستگی ناایمن و انتقاد از خود در دختران جوان [پايان نامه فارسي]
فاطمه رجبی مقدم
| شناسگر رکورد: | ۵۲۲۸۶ |
| رشته تحصیلی: | روانشناسی بالینی |
| عنوان: | رابطه ترومای دوران کودکی و اختلال بدشکلی بدن با نقش واسطه ای دلبستگی ناایمن و انتقاد از خود در دختران جوان |
| نويسنده: | فاطمه رجبی مقدم |
| استاد راهنما : | دکتر ماندانا نیکنام |
| مقطع تحصیلی : | کارشناسی ارشد |
| دانشگاه : | خاتم |
| تاریخ دفاع : | ۱۴۰۴ |
| چکیده: | اختلال بدشکلی بدن یکی از اختلالات بالینی شایع است که ریشههای آن میتواند در تجارب آسیبزای اولیه دوران کودکی نهفته باشد. با این حال، سازوکارهای واسطهای که این ارتباط را توضیح دهند، کمتر بررسی شدهاند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای دلبستگی ناایمن و خودانتقادی در رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال بدشکلی بدن انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه دانشجویان دختر دانشگاههای شهر تهران در نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که از میان آنها نمونهای به حجم ۳۱۰ نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنستاین و همکاران (۱۹۹۴)، پرسشنامه اختلال بدشکلی بدن فیلیپس و همکاران (۱۹۹۷)، پرسشنامه سبکهای دلبستگی سیمپسون (۱۹۹۰) و پرسشنامه خودانتقادی لویز (۲۰۰۴) بود. دادهها با آزمون همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری با نرمافزارهای SPSS نسخه ۲۶ و Smart PLS نسخه ۴ تحلیل شدند. یافتهها نشان داد ترومای دوران کودکی بهطور مستقیم با اختلال بدشکلی بدن رابطه معناداری نداشت (۵۸۸/۰=p )، اما با دلبستگی ناایمن( ۷۰۱/۰= β)، ۰۰۱/۰>p ) و انتقاد از خود (۲۸۵/۰=p )، ۰۰۲/۰>p رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنین، دلبستگی ناایمن ( ۶۲۸/۰= β)، ۰۰۱/۰>p ) و انتقاد از خود ( ۳۸۸/۰= β)، ۰۰۱/۰>p ) پیشبینیکننده معنادار اختلال بدشکلی بدن بودند. نتایج آزمون سوبل نشان داد هر دو متغیر دلبستگی ناایمن ( ۲۴۳/۴= Z ، ۰۰۱/۰>p ) و انتقاد از خود ( ۰۵۲/۴= Z ، ۰۵/۰>p ) نقش میانجی معناداری در رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال بدشکلی بدن دارند. یافتهها بیانگر آن است که ترومای دوران کودکی بهطور غیرمستقیم و از طریق دلبستگی ناایمن و خودانتقادی بر اختلال بدشکلی بدن اثرگذار است. این نتایج اهمیت توجه به عوامل شخصیتی و سبکهای ارتباطی را در تبیین و درمان اختلال بدشکلی بدن برجسته میسازد و نشان میدهد که مداخلات درمانی باید علاوه بر توجه به تجربیات آسیبزای اولیه، بر اصلاح الگوهای دلبستگی و کاهش خودانتقادی نیز تمرکز کنند. |
| واژگان کلیدی: | ترومای دوران کودکی، دلبستگی ناایمن، خودانتقادی، اختلال بدشکلی بدن |
| شماره ثبت | جزء | نسخه | جلد | بخش | قسمت | مرجع | شماره بازیابی | در دست امانت | تاریخ بازگشت | ملاحظات | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 284892 | 1 |
جهت ثبت نظر با حساب کاربری تان وارد شوید