بازطراحی مناظر پساصنعتی با تأکید بر مفهوم ارزش در میراث تاریخی نمونه موردی: کارخانه قند کهریزک[پايان نامه فارسي]

فاطمه بابائی

آثار تاریخی به سبب ماهیت استثنائی، به عنوان میراثی با ارزش جهانی قلمداد می‌شوند. میراث صنعتی حاصل صنعتی شدن جهان بوده که به علت وجود ارزش‌های مادی و معنوی، قدم در حوزه فرهنگ جهانی گذاشته است. بخشی از میراث صنعتی متعلق به میراث معماری صنعتی بوده و حفاظت از آن حائز اهمیت است؛ در زمینه علوم و فناوری زمان ساخت اثر حاوی اطلاعات ارزشمندی بوده که ویژگی‌های معمارانه آن علاوه بر دربرداشتن ارزش زیبایی‌شناختی، بخشی از هویت شهری را شکل می‌بخشند. یکی از مفاهیم نوین در کشورهای رو به توسعه، چگونگی تلاقی با آثار و ابنیه صنعتی، به عنوان بقایایی از دوران صنعت است؛ در ایران نیز وابسته به قدمت ورود صنعت و همچنین دارا بودن بناهای صنعتی منحصر، لزوم پژوهش در این حوزه در راستای شناخت آن بیش از پیش دریافت می‌شود. در کنار مفهوم ارزش و در ارتباط با آن، مفهوم حفاظت مورد بحث است؛ مفهومی که قدمت آن هم‌تراز با فرهنگ و بلندای تمدن بشری است. نظر به وجود تعدد ارزش‌ها و تفاوت‌های میان جوامع در این رابطه، حفاظت از ارزش‌ها نیازمند شناختی متناسب با جامعه هدف بوده که بدون توجه به آن حفاظت صحیح محقق نخواهد شد. بر مبنای 3مؤلفه‌ هویت، اصالت و یکپارچگی در 4سطح به تحلیل ارزشمندی بنای حاضر در راستای دستیابی پاسخ به سؤالات "معنای ارزش چیست و مصداق آن در میراث تاریخی چه مؤلفه‌هایی را در برمی‌گیرد؟" و "راهکارهای قابل توجه جهت باززنده‌سازی اراضی متروکه چیست و چگونه می‌توان به حفظ ارزش‌های آن‌ها پرداخت؟" پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش به بازطراحی یکپارچه با رویکردی ارزش‌محور در جهت آگاهی از میراث تاریخی-صنعتی به عنوان فضایی ارزشمند تأکید دارد که علاوه بر حفظ هویت اثر سبب پدیدآیی فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و سرزندگی اقتصادی محیط بوده و به عنوان راهکاری مهم بیان می‌گردد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات کاربردی و روش تحقیق در آن، توصیفی-تحلیلی می‌باشد. واژه‌های کلیدی: ارزش میراث تاریخی، حفاظت، میراث صنعتی، منظر پساصنعتی، بازطراحی