اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی [پايان نامه فارسي]

محمدعلی نجم زاده

شناسگر رکورد: ۵۲۱۷۲
رشته تحصیلی: روانشناسی بالینی
عنوان: اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی
نويسنده: محمدعلی نجم زاده
استاد راهنما : دکتر مرضیه هاشمی
دکتر ماندانا نیکنام
مقطع تحصیلی : کارشناسی ارشد
دانشگاه : خاتم
تاریخ دفاع : ۱۴۰۳
چکیده: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی – تحلیلی بر سطح توانمندی ایگو، ثبات هیجانی و مهارت های ارتباطی در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی زندانی‌ انجام شد. پژوهش، از نوع نیمه ‏آزمایشی با طرح پیش ‏آزمون – پس ‏آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی مردان زندانی شهر تهران با تشخیص قطعی ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی در اواخر سال ۱۴۰۲ و اوایل سال ۱۴۰۳بود که با روش نمونه‏ گیری هدفمند، تعداد ۳۶ نفر انتخاب و به ‌منظور حصول اطمینان از کسب بیشترین مشابهت ممکن بین گروه های مداخله و گواه به شیوۀ «تخصیص تصادفی طبقه بندی شده به صورت فردی» در ۲ گروه [۱۸ نفر مداخله و ۱۸ نفر گواه] گمارش شدند. علاوه بر سیاهۀ محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات مردم ‏شناختی، به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامۀ چند محوری بالینی میلون – ویراست ۴ (میلون، ۲۰۱۵)، پرسشنامۀ روان-شناختی قدرت (توانمندی) ایگو (مارکستروم و همکاران، ۱۹۹۷)، پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیتی – نسخۀ کوتاه (کاستا و مک‏کرا، ۱۹۸۷) و پرسشنامۀ مهارت های ارتباطی (دیکسون و همکاران، ۱۹۹۳) استفاده شد. دستورالعمل (آیین نامۀ) درمان شناختی – تحلیلی در ۱۰ جلسه به صورت ۲ جلسه در هفته و هر جلسه به ‏مدت ۲ ساعت، برای گروه مداخله اجرا گردید. داده ‏ها با روش ‏های آمار توصیفی و استنباطی شامل بررسی فراوانی ها، درصد ها، میانگین ها، انحراف‏ معیار ها و آنالیز کوواریانس به صورت تک‏ و چند متغیری با استفاده از نرم ‏افزار آماری SPSS نسخۀ ۲۶ تحلیل شدند. نتایج، نشان دادند که پس از اعمال طرح تمهیدات درمانی، میانگین های نمرۀ کل توانمندی ایگو (۸۰۹/۶=F و ۱۸۰/۰=η) و مهارت های ارتباطی (۲۲۱/۳۱=F و ۵۰۲/۰=η) در گروه مداخله نسبت به گروه گواه به صورت معناداری بهبود یافتند (۰۵/۰>P)؛ همچنین، نتایج حاکی از آن بودند که درمان شناختی – تحلیلی برای بهبود میانگین نمرۀ کل ثبات هیجانی در اعضای گروه مداخله نسبت به اعضای گروه گواه سودمند بوده است (۰۸۳/۱۷=F، ۰۵/۰>P و ۳۵۵/۰=η). این یافته‏ ها بیش از پیش، نقش سازه ‏های ذهنی، روانی و شخصیتی را در مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، روشن ساخته و بر استفاده از درمان شناختی – تحلیلی به ‏منظور ارتقای عملکرد روانی و رفتاری در این گروه از افراد تأکید می ورزند.
واژگان کلیدی: درمان شناختی – تحلیلی، مردان زندانی مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، توانمندی ایگو، ثبات هیجانی، مهارت های ارتباطی
شماره ثبت جزء نسخه جلد بخش قسمت مرجع شماره بازیابی در دست امانت تاریخ بازگشت ملاحظات
284819 1
Copyright 2025 by Payam Hannan co ltd. PayamLib.com